Son Dakika Haberler Haberiniz Olsun
Related Articles
Takvimler 1892 yılını gösterirken, dünyadaki en büyük tatlı su gölü olan Superior Gölü çok şiddetli bir fırtınayla çalkalanıyordu.
“Yaldızlı Çağ” olarak bilinen devrin en ihtişamlı gemilerinden biri olan Western Reserve, fırtınanın ortasında kalmıştı.
Western Reserve’de o sırada milyoner armatör Peter G. Minch ve ailesinin de dahil olduğu 27 kişi bulunuyordu.
Bir anda ne olduysa oldu, çelikten yapılmış bir dev üzere bir buharlı gemi olan Western Reserve, en ufak bir iz bırakmadan ortadan kayboldu. Kazadan gemideki 27 şahıstan yalnızca biri kurtulabildi.
Daily Mail’in aktardığına nazaran, Western Reserve’ün gizemi nihayet aydınlandı. Büyük Göller Gemi Batıkları Tarih Topluluğu’ndan (GLSHS) araştırmacılar, geçtiğimiz günlerde yaptıkları açıklamada, geminin nasıl battığını ve batığın yerini tespit ettiklerini duyurdu.
“EN İNANÇLI GEMİ” DENİYORDU
Bir mühendislik mükemmeli olarak görülen Western Reserve, Amerikan sanayiinin gücünün bir sembolü olmanın yanı sıra ABD’nin Büyük Göller’i için özel üretilmiş tamamı çelikten oluşan buharlı gemilerin de birincisiydi.
90 metre uzunluğundaki buharlı kapalı su gemisi, kargo rekorlarını kıracak biçimde inşa edilmiş ve devrin en inançlı gemilerden biri olarak lanse edilmişti.
Aslına bakılırsa Western Reserve bir gemiden çok daha fazlasıydı. Çelik ve buhardan oluşan yüzen bir saray olan Western Reserve, Yaldızlı Çağ’ın sonsuz umudunun bedene gelmiş hali gözüyle bakılıyordu.
Geminin sahibi tıpkı vakitte da kaptan olan Peter G Minch’ti. Bir ticaret devi olan Minch, gemicilik imparatorluğu sayesinde büyük bir ün kazanmıştı.
AİLECE HOŞ BİR TATİL YAPACAKLARDI
Gemisine çok güvenen Minch, Ağustos 1892’de eşi, iki küçük çocuğu, baldızı ve yeğeniyle birlikte bir seyahate çıktı. Gayeleri Huron Gölü üzerinden Minnesota’ya hakikat uzanmak, yazın sonunu lüks ve keyifli bir seyahatle değerlendirmekti.
Ancak bu olağanüstü aile tatilinin çok kısa müddet içinde Büyük Göller tarihinin en tüyler ürpertici felaketlerinden birine dönüşeceğini onlar da bilmiyordu.
30 Ağustos 1892 günü güneş batarken, Superior Gölü de karanlık yüzünü gösterdi.
Whitefish Körfezi’ne demir atıp fırtınayı atlatmaya çalışan Minch ve yolcular, daha sakin bir hava umuduyla bir daha yola çıktı.
Akşam 9 sularında Western Reserve ani bir rüzgârın tesirine girdi. Dev üzere dalgaların çarptığı geminin çelik gövdesi parçalanmaya başladı. Western Reserve çok güçlüydü tahminen lakin dev fırtınayla uzunluk ölçüşebilecek kadar güçlü değildi.
FELAKETTEN YALNIZCA TEK BİR KİŞİ KURTULDU
Birkaç dakika içinde Western Reserve’ün sonu geldi. Gemi o esnada kıyıdan 60 mil kadar açıktaydı.
Gemideki yolcular ve mürettebat, iki cankurtaran filikasına sığınıp kurulmaya çalıştı. Lakin işlerin daha da kötüleşeceğinden haberleri yoktu.
Filikalardan biri daha gemiden ayrılır ayrılmaz içindekilerle birlikte alabora oldu. Minch’i, aile üyelerini ve mürettebattan birkaç kişiyi taşıyan ikinci filika ise karanlıkta hedefsizce sürükleniyor, dev üzere dalgalara ve dondurucu rüzgârlara direnmeye çalışıyordu.
Oldukça yakında bir diğer gemi olduğunu fark eden kazazedeler, umutlarını yitirmemişlerdi. Yarım saat boyunca bağırıp o gemidekilere kendilerini duyurmaya çalıştılar lakin rüzgâr ve fırtına seslerini bastırıyordu. Ellerinde işaret fişeği üzere bir araç da olmadığından karanlığın içinde görülmez, duyulmaz halde yapayalnız kalmışlardı.
Suda geçirdikleri 10 saatin akabinde Superior Gölü’nün kıyıları uzaktan hayal meyal görünmeye başlamıştı. Fakat tam umutların tazelendiği anda gelen dev bir dalga filikayı altüst etti. Minch’in ailesi ve öbürleri buz üzere sulara gömüldü.
Sadece bir kişi, geminin Michiganlı dümencisi Harry W. Stewart sağ kurtuldu.
GİZEM NİHAYET AYDINLANDI
Bir asrı aşkın vakit boyunca Western Reserve’ün nerede battığı ve çelik omurgasının hala gölün derinliklerine yatıp yatmadığı soruları batık avcılarının ve tarihilerin başlarını kurcaladı. Fakat çağdaş kâşiflerin inadı ve çağımızın teknolojisi sayesinde, bu gizem nihayet aydınlatıldı.
GLSHS Denizcilik Operasyonları Yöneticisi Darryl Ertel ve kardeşi Dan’in iki yıl süren araştırmaları 2024 yazı sonlarında meyvesini verdi. Ertel kardeşler, David Boyd isimli gemilerinde bulunan yan tarama teknolojisi sayesinde gölün tabanında sıra dışı bir gölge tespit etti.
Sun Herald’a konuşan Darryl Ertel, “Her iki yanda yarım millik alanı tararken iskele tarafında (sol) bir imaj yakaladık. Çok küçüktü ve oldukça uzaktaydı. Ancak gölgeyi ölçtüğümde 12 metre uzunluğunda olduğunu gördüm. O nedenle gölgenin üzerine hakikat gittik ve kargo ambarlarının kapakların gördük. Güya gemi ortadan ikiye katlanmış üzereydi. Kesimlerin her birinin 45 metre olduğunu görünce gayesi 12’den vurduğumuzu anladık. Western Reserve’ü bulduğumuzu biliyorduk” diye konuştu.
“BÜYÜK GÖLLER’İN NE KADAR TEHLİKELİ OLABİLECEĞİNİ GÖSTERDİ”
Ertel’ın iddiaları kısa müddet içinde teyit edildi. Uzaktan kumandalı araçları suya indiren araştırmacılar, bir vakitler herkesin hayranlıkla baktığı geminin kalıntılarını Whitefish Burnu’nun 60 mil kuzeybatısında suyun 180 metre altında bulmayı başardı.
Ertel, “90 metrelik Western Reserve’ün kıyıdan bu kadar uzakta bir fırtınaya nasıl yakalandığını bilmek, tüylerimi diken diken etmişti. Ani bir rüzgâr hiç beklenmedik bir biçimde rastgele bir yerden rastgele bir vakitte gelebilir” diye konuştu.
GLSHS’in idari yöneticisi Bruce Lynn, ise batığın keşfinin tarihi bir bilmecenin çözülmesinden çok daha fazlası olduğunu Büyük Göller’in tehlikelerini herkese hatırlatması gerektiğini belirtti.
Lynn, “Her batığın kendi öyküsü vardır ancak kimileri çok daha trajiktir. Kaptan Peter G. Minch’in ailesini yaz tatiline davet ederken bu türlü bir felâketi öngörmüş olabileceğini düşünmek çok sıkıntı. Bu durum Büyük Göller’in yılın rastgele bir periyodunda ne kadar tehlikeli olabileceğinin altını bir kere daha çiziyor” sözlerini kullandı.
